De weken na de voor mij zo lege en lusteloze kerstvakantie razen hier goed gevuld en energiek voorbij. Wat vind ik het fijn om weer aan het werk te zijn. Mijn agenda is in deze tijd allereerst rijkelijk gevuld met werkgerelateerde zaken. Ik werkte de afgelopen weken lange dagen en evenzoveel dikke avonden. Vooral de  voorlichtingscampagne houdt mij in januari stevig in de greep. Zó enorm leuk. Wel flink intensief. Misschien precies wat ik nu even nodig heb.

Afgelopen woensdagmiddag kregen we bezoek van een journaliste en fotografe van de NDC mediagroep. Zij maakten een reportage over ons huis en interieur voor het magazine ‘WONEN & CO’. Binnenkort verschijnt deze in de zaterdagbijlage van de Leeuwarder Courant en het Nieuwsblad van het Noorden. Ik heb wel vijf keer op het punt gestaan af te bellen: “help, wat een gedoe en  wat doe ik mezelf toch aan?!”

Want heus maak je geen illusies; ons huis ziet er na weken zoals hierboven beschreven – en met een schoonmaakster die sinds december ziek is – niet helemáál zo uit als op de foto’s. En dat is dan een pittig understatement. Dus vloog ik afgelopen weekend als een malle met de stofzuiger, dweil, natte lappen, sponzen en emmers vol sop door het huis, schoof met spullen heen en weer, keerde de keuken binnenstebuiten, kieperde de grootste rotzooi achter deuren, in dozen, kasten, manden, de wasmachine, zakken voor de kringkoop en de grijze container, deed de inmiddels flink verpieterde narcissen – ze stonden wél twee weken! –  in de groene kliko, vulde de potjes, vazen en bakjes met voorjaarsbollen en de vazen met tulpen en hyacinten. Zo, dat schoont lekker op.

Spring fever!