WONEN & CO

| 2.020 Comentaries

Eind januari, ik schreef er hier over, kwamen een fotograaf en journalist van de NDC Mediagroep een fotoreportage maken en een interview afnemen voor de wekelijkse woonbijlage van de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden: ‘WONEN & CO’. Grappig hoe de dingen soms ontstaan. Via Instagram heb ik sinds afgelopen zomer contact met @Suusinne. Het was Suzanne, zij pronkte zelf meerdere malen in de bijlage, die de redactie van WONEN & CO tipte, waarop ze contact met mij opnamen.

Alhoewel ik ook nu ver voor de publicatie de foto’s al had gezien, het verhaal al had gelezen en een tikkeltje had proberen te sturen (absoluut géén foto van mij op de cover van de bijlage), blijf ik het reuze spannend vinden hoe het geheel er uiteindelijk uit komt te zien. En ook een regionale publicatie, allerlei mensen in je naaste omgeving zien en lezen het artikel, help!, vind ik stiekem verduiveld eng.

Tijdens onze, zo goed als internetloze (hoe fijn trouwens), vakantie in Egypte kreeg ik zaterdag de 22ste april het bericht dat de binnenkijker was gepubliceerd. Vandaag, een week later, zag ik de bijlage dan eindelijk met eigen ogen. En ach wat is het toch een leuk artikel geworden. En wat een pracht plaat van Silvijn op de cover (let vooral niet op het loeischerpe, regelrecht uit de verpakking, oranje aardappelschilmes dat Silvijn in zijn hand heeft, want dan krijg je een enigszins een indruk wat zo’n reportage met mijn mentale toestand doet). Desalniettemin: een foto voor in een mooie lijst, de ‘WONEN & CO-bijlage’ voor op het pronkrek.

Dank je wel Suzanne Keizer voor het tippen, Margriet de Jager voor de mooie foto’s en Renske de Haan voor het fraaie artikel.

Ik plaatste de reportage hier in fotoformaat. Het artikel en de foto’s zijn – beter – te lezen en te bekijken via de site van WONEN & CO.

From farm to fork

| 1.648 Comentaries

Wij doen ons best om bewust en duurzaam om te gaan met ons voedsel (en hierbij slaan wij de plank nog vaak behoorlijk mis hoor). We kiezen daar waar mogelijk voor biologische, eerlijke en onbewerkte producten en kopen steeds meer voedingsmiddelen van het seizoen en uit de eigen streek of tuin. Ik eet sinds mijn studententijd geen vlees meer, het vlees dat hier door de mannen wordt gegeten kent zijn oorsprong bij een van ‘onze’  streekboeren.

En het moet wel heel erg mal gaan, willen wij een open dag van een bedrijf in de agrarische sector bij ons in de omgeving missen. Al heel wat jaren, eerst met Sem, nu ook met Silvijn, struinen we menig zaterdag- of zondagmiddag door stallen, schuren, hokken, loodsen, kassen, fruit- en boomgaarden en weilanden van boeren uit de streek om te – laten –  ontdekken en beleven waar ons voedsel vandaan komt, hoe dat voedsel groeit en wat er voor nodig is om het op ons bordje te krijgen.

Tijdens het Paasweekend lieten we de Albert Heijn Buitendag dan ook niet aan ons voorbij gaan.  We bezochten het glastuinbouwbedrijf van de familie Hartman uit Sexbierum. Hier zagen we hoe komkommers, tomaatjes, paprika’s, pepertjes, aubergines en witloof op een duurzame wijze, ook voor ‘onze eigen’ buurtsuper, worden geteeld.

Silvijn vond er na tig paprika’s, aubergines en komkommers het zijne van en stortte zich in de bloedje warme kas tussen de rode pepers ter aarde. Tijd om naar huis te gaan en een witloofsalde te creëren van de eigenhandig geplukte *witloofstronken.

* Ik leerde dat witloof tegenwoordig deels via hydrocultuur wordt geteeld. De wortels worden, na de teelt in open lucht, in trekbakken geplaatst die gevuld zijn met water. De bakken worden op elkaar gestapeld en in koelcellen gezet. De wortels ontwikkelen zich zo binnen drie weken tot witloofkroppen. Wij plukten onze witlof dan ook niet van het land maar uit een blauwe plastic bak. Weer wat geleerd!

Blisfull Easter

| 810 Comentaries

En voor je het weet is het Pasen en ben je een lang weekend vrij, wat zalig. We luidden het lange weekend donderdagavond in met een bezoek aan de uitvoering van de Passion, hier drie minuten fietsen vandaan. Wat een indrukwekkend mooi spektakel, wat een bijzonder begin van het Paasweekend.

Vrijdag deed ik – met een kleuter op sleeptouw –  al alle dingen die ik minder leuk vind: wasjes draaien, het huis poetsen, vazen legen en schoonmaken en ook de weekendboodschappen. We sloten de vrijdagmiddag traditiegetrouw af bij de favoriete bloemist waar ik mijn lievelings plukte.

Vrijdagavond genoot ik met een vriendinnetje volop in Theater de Harmonie waar we van Dik Hout van heel dichtbij zagen en vooral hoorden en voelden optreden. De prachtigste versjes – ze zitten allemaal nog ergens achter in mijn hoofd, merkte ik – kwamen bij dit ‘zitconcert’ flink bij mij binnen. Ik was zelfs tot tranen toe geroerd. Wat een loepzuiver optreden, wat een luisterrijke avond, wat word ik toch blij van zo’n avondje muziek; zalig! Ik genoot vandaag flink na en kijk stiekem al enorm uit naar het volgende al een tijdje geplande concert van Eddie Vedder (!) ergens eind mei.

De mannen speelden en keken vanochtend voetbal, ik volgde twee groepslessen in de sportschool. Ik besloot ergens begin dit jaar de draad weer serieus op te pakken en een deel van de tijd die ik besteedde aan de verzorging van mijn moeder weer net als voorheen aan body, mind & soul te gaan wijden. Het voelt goed om te zien en te merken dat mijn conditie met sprongen vooruit is gegaan en m’n lijf steeds weer sterker en leniger wordt.

Vanmiddag leefde ik mezelf uit met de gister geplukte pracht. Ik kon het niet laten er een paar plaatjes van te schieten.

Tussen alle bedrijven door wordt hier flink geoefend met het verstoppen en zoeken van paaseitjes, Silvijn heeft er zo goed als een dagtaak aan –  en wij dus ook. Hij is in volop in training voor morgen wanneer we, volgens goed gebruik hier in de wijk, de door de paashaas in de speeltuin verstopte paaseieren mogen gaan zoeken. “Nog maar één nachtje slapen!â€

Zalig, Pasen!

 

Two thumbs up!

| 4.211 Comentaries

Op de eerste dag van april plukte ik de mooiste ranonkels, anemonen en tulpen uit de emmers van mijn bloemist, voelde ik de eerste serieuze stralen van het voorjaarszonnetje, rook de overheerlijke geur van de lente(bloesem) in de tuin en verbaasde me in positieve zin over de lange lichte avond.

Vanochtend bezochten we de (kom in de) kas van een gastvrije tulpenkweker op het Friese platteland en namen we een dikke arm vol lentebloeiers mee naar huis. Onderweg zagen we dat de natuur flink groener geworden is, de bermen vol staan met boterbloemen en de lammetjes vrolijk door de wei springen.

Vanmiddag fietste ik zonder jas en met de blote voeten in de trimpies naar de stad, lunchte met een vriendinnetje in het zonnetje op het terras en kocht mezelf een paar vrolijke items uit de voorjaarscollectie. Wat toch een heerlijkheid.

Twee duimen omhoog (met dank aan Silvijn voor deze fijne oneliner) voor het eerste weekend van april!