On my shelf

Gister werd ik in het MCL met endoveneuze lasertherapie behandeld aan mijn rechterbeen. (Iets met een lekkage in een hoofdader met alle consequenties van dienen, en zo niét charmant.) En dat betekent ook dat ik vandaag – morgen en overmorgen –  rustig aan moet doen; voor het eerste herstel na de ingreep staat 3 dagen.

Maar hey, het zijn wel mijn vríje dagen en  ik had al een bezoek aan de tandarts gepland, een telefonisch interview voor 25 Beautiful homes (in het juli nummer staat een reportage over ons huis), een rondje door de speelgoedwinkel met Silvijn, er moesten boodschappen gedaan worden en als ik dan toch bij mijn favoriete bloemist in de buurt ben, vind ik het niet gemakkelijk om daar langs te rijden.  Dus kocht ik een arm vol ranonkels, tulpen, hyacinten en anemonen plus wat takkenbossen en eucalyptus voor het maken van de lentekrans voor aan de paarse voordeur.

Na het opruimen van de boodschappen, het schikken van de bloemen, het schuiven met spullen op de plank en het maken van een paar fotootjes voelde ik wel degelijk dat het beter was om in horizontale positie op de bank plaats te nemen.

Och en ik kon vanmiddag nog drie kaartjes overnemen voor de voorstelling ‘Dummie de Mummie‘ vanavond in de stadsschouwburg. Dat is anderhalf uur zitten, dus dat mag. Morgen en overmorgen ga ik in de rust. Heus. Fijne paasdagen!

Goodbye Christmas, hello spring!

Standaard verdwijnt de Kerst op 6 januari uit ons huis. Dat maakt dat onze kerstboom dit jaar vijf hele weken dienst gedaan heeft, chapeau! Nog voor de boom het pand goed en wel heeft verlaten, ren ik naar mijn favoriete bloemist voor lentebloeiers. Drie bossen tulpen en twee bossen hyacinten plukte ik er gisteren al flink hebberig uit de emmers. Lentebollen: krokussen, narcissen en hyacinten, haalde ik de dag na Kerst al. Het kan mij niet snel genoeg voorjaar zijn (ik ben zó geen wintermeisje). Ik vulde met al dat moois zo goed als alle voorradige vazen en potjes.

Zó, daar fleurt het hier mooi van op: hallo lente!

It’s the little (pink) things

In de afgelopen weken transformeerde de zomer in rap tempo tot een dierbare herinnering. Het echte leven (lees vooral mijn werk) heeft me in de eerste weken van het schooljaar weer flink in de greep. Dit naast alle andere essentiële zaken in het leven maakt dat ik weinig tijd en ruimte ervaar om foto’s te maken, laat staan deze hier en/of op Instagram te posten. Hoe doen anderen dat toch?

Vanochtend (ik werkte thuis) scheen de zon – tussen de enorme hoosbuien door – zo fijn op de bos roze lelies, dat ik mijn kans schoon zag en snel onderstaand plaatje schoot. En oké daarna sleepte ik de bos, met gevaar voor gele stuifmeelvlekken all over the place,  naar het tafeltje in de voorkamer en klikte er nog eentje.

Ik kocht de lelies vorige week bij de Albert Heijn: twee bossen voor vijf euro. Ik zette ze samen in mijn lievelingsvaas en scheurde er een aantal knoppen af om de kleine vaasjes ermee te vullen. Sinds gister zijn de bloemen zo goed als allemaal open. Wat een pracht – en lekker ruiken dat ze doen! –  ik kan daar zó blij van worden.

It’s the little (pink) things.

Het is weekend, fijn. Morgen ga ik met een vriendinnetje naar de Woonbeurs, morgenavond naar Douwe Bob & The Dutch String Collective in de Stadsschouwburg. Zo een zin in!

 

Blisfull Easter

En voor je het weet is het Pasen en ben je een lang weekend vrij, wat zalig. We luidden het lange weekend donderdagavond in met een bezoek aan de uitvoering van de Passion, hier drie minuten fietsen vandaan. Wat een indrukwekkend mooi spektakel, wat een bijzonder begin van het Paasweekend.

Vrijdag deed ik – met een kleuter op sleeptouw –  al alle dingen die ik minder leuk vind: wasjes draaien, het huis poetsen, vazen legen en schoonmaken en ook de weekendboodschappen. We sloten de vrijdagmiddag traditiegetrouw af bij de favoriete bloemist waar ik mijn lievelings plukte.

Vrijdagavond genoot ik met een vriendinnetje volop in Theater de Harmonie waar we van Dik Hout van heel dichtbij zagen en vooral hoorden en voelden optreden. De prachtigste versjes – ze zitten allemaal nog ergens achter in mijn hoofd, merkte ik – kwamen bij dit ‘zitconcert’ flink bij mij binnen. Ik was zelfs tot tranen toe geroerd. Wat een loepzuiver optreden, wat een luisterrijke avond, wat word ik toch blij van zo’n avondje muziek; zalig! Ik genoot vandaag flink na en kijk stiekem al enorm uit naar het volgende al een tijdje geplande concert van Eddie Vedder (!) ergens eind mei.

De mannen speelden en keken vanochtend voetbal, ik volgde twee groepslessen in de sportschool. Ik besloot ergens begin dit jaar de draad weer serieus op te pakken en een deel van de tijd die ik besteedde aan de verzorging van mijn moeder weer net als voorheen aan body, mind & soul te gaan wijden. Het voelt goed om te zien en te merken dat mijn conditie met sprongen vooruit is gegaan en m’n lijf steeds weer sterker en leniger wordt.

Vanmiddag leefde ik mezelf uit met de gister geplukte pracht. Ik kon het niet laten er een paar plaatjes van te schieten.

Tussen alle bedrijven door wordt hier flink geoefend met het verstoppen en zoeken van paaseitjes, Silvijn heeft er zo goed als een dagtaak aan –  en wij dus ook. Hij is in volop in training voor morgen wanneer we, volgens goed gebruik hier in de wijk, de door de paashaas in de speeltuin verstopte paaseieren mogen gaan zoeken. “Nog maar één nachtje slapen!â€

Zalig, Pasen!