How it is supposed to be

We vierden dit weekend de 16de (!) verjaardag van Sem met familie en vrienden, lekker in de tuin inclusief barbecue-festijn. Een feestje zoals een feestje behoort te zijn.

We sliepen uit, ontbeten uitgebreid, pannenkoekten om en keken samen voetbal en de Grand Prix. Ik haalde twee armen vol fijne zomerbloeiers bij mijn favoriete bloemist, we aten bakken vol kersen van de markt, we vulden vazen vol plukgeluk uit de berm, genoten tot ’s avonds laat van het heerlijke weer, speelden ontelbare potjes Rummicub en Yathzee en Silvijn maakte de allermooiste tekening voor zijn juf van groep 1/2 waar hij volgende week afscheid van gaat nemen. Een weekend zoals een weekend behoort te zijn.

En ik genoot  ondertussen nog na van een fantastische Escherweek op ‘mijn’ school waarin ‘onze’ leerlingen uiteindelijk enorme – op het werk van Escher geïnspireerde – stoepkrijttekeningen maakten op het schoolplein die als decor dienden van een door henzelf gechoreografeerde en uitgevoerde dans (ik was tot tranen toe geroerd, muts die ik ben.). Wat een bijzonder mooie week. En onderwijs zoals onderwijs volgens mij behoort te zijn. Zien? Kijk!

Hurray it’s Silvijn’s birthday!

silvijn4-3

Gisteren, op onze laatste ‘mama en peuter Silvijn dag’, hingen we voor het eerst sámen de inmiddels traditionele verjaardagsversiering op. Het liefst, – “Nee, nee, nee mama, ga jij maar daarrr zitten hoorrr! Ík doe het, dat kan ik, ik ben de besterrr* -, zou jij in je eentje je eigen slingers op willen hangen.

Toen we zagen dat het zo goed was, stak jij vol overgave je armen in de lucht en riep: “Hoerrra, ik ben overrr één nachtje vierrrr!”. Ik klikte met de camera: een ietwat bewogen en niet helemaal scherp maar voor mijn gevoel toch lucky shot.

silvijn4-2

Vier jaar geleden werd jij mijn zoon. Jóuw geboorte heeft de krant dan wel niét gehaald maar was wat mij betreft niet minder adembenemend dan de mijne. Ik werd na ruim 42 weken heel smooth & easy zwanger te zijn geweest uiteindelijk na een dik etmaal (een eeuwigheid voor mijn gevoel) van onzekerheid, pijn, zorg, angst en uiteindelijk de meest vreselijke paniek via een spoedkeizersnede  – “we gaan ons uiterste best voor u en de baby doen, mevrouw”, waren de laatste woorden die ik hoorde voordat het mondmasker van de narcose werd aangebracht – moeder van een piepklein, mager, rimpelig, maar o zo puntgaaf dysmatuur Silvijntje. De Apgar-score van 10 stemde het in aller ijl opgetrommelde 10-koppige medische team gerust:  “Een wonder”. Die woorden had ik eerder gehoord. Even later werd ik wakker met jou in mijn armen. Hoé gelukkig.

silvijn4-8

Als ik nu naar je kijk, kan ik bijna niet geloven dat dit op de kop af al vier jaar geleden is. Je was zo klein, zo kwetsbaar, zo broos. De herinnering lijkt nog zo vers en is zo levendig. Inmiddels steek je met je 110 centimeter een stuk boven je leeftijdsgenoten uit, heb je jouw geboortegewicht weten te vertienvoudigen en passen je voeten nauwelijks nog in maat 27. Je bent sterk, weerbaar en één stevig brok positieve energie. In jouw geboorterapport staat in hanenpoten geschreven: ‘verwacht zeer slecht kind’.  Och wat hadden ze het (hoera, hoera, hoera!)  toch grandioos mis. Silvijn, jij bent het ‘allerrr allerrr besterrr’* wat mij ooit is overkomen. Wat ben ik, wat zijn wij, blij met jou.

Hurray, it’s Silvijn’s birthday! We gaan er in alle opzichten een machtig mooi feestje van maken.

*Silvijn spreekt met een flinke ‘rrr’ en heeft de neiging deze rrr achter een woord eindigend op een klinker te plakken. Hij heeft het standaard over ‘(allerrr)besterrrr’ in plaats van (aller)beste. Ach, doen we niet moeilijk over. Sterkerrr nog; we nemen het met een grote glimlach van ‘m overrr.

silvijn4-9-2

silvijn4-9

Hurray it’s my birthday!

img_2321

Hurray it’s my birthday! Gisteravond vierde ik mijn 44ste hier thuis met mijn liefste vriendjes, vriendinnetjes en familie. Vanochtend werd ik uitgebreid verwend door mijn mannen. Zo kreeg ik ontbijt op bed, mooie kaarsen, een prachtige tekening en een weekendje Hotel New York met Booijmans van Beuningen arrangement (!). En dan staat vanavond het concert van Douwe Bob nog op het program. Hoera, ik ben jarig!

img_2272

Met liefde hang ik ieder jaar mijn eigen verjaardagsslingers op. Geïnspireerd door de fantastische versierideeën van Poppiesforgrace  verzamelde ik de afgelopen jaren pompons, waaiers en honeycombs in alle soorten, kleuren en maten via (voornamelijk de ramsjbakken van) de Hema, Flying Tiger, Action, Zeeman en Wibra. Aan een krammetje bovenin de ensuitedeuren hang ik verschillende draden van cadeaulint waaraan ik de draadjes van de versiering knoop. Het is even een flinke klus maar ik word elk jaar weer heel erg blij van het resultaat. Hoera, ik ben jarig! En over drie weken vieren we de vierde verjaardag van Silvijn; de ervaring leert inmiddels dat de versiering tot en met die tijd prima kan blijven hangen. Vervolgens verruilen we de verjaardagsversiering als de bliksem voor de kerstboom (stop de tijd!).

img_2492 img_2486 img_2484

Ik bedacht me dat deze verjaardag best een gedenkwaardige is. Ik ben nu net zo oud als mijn moeder was toen zij (mijn) moeder werd. Mijn geboorte is en blijft een bijzonder mooi verhaal en heeft 44 jaar geleden warempel de voorpagina van de krant gehaald.  Als je wilt, kun je de artikelen uit de Leeuwarder Courant  hier en  hier lezen. Ik was een ‘alleraardigste baby’, hoe een hilarisch gedateerde tekst. De bijgeplaatste foto is mij zeer dierbaar, het origineel pronkt uiteraard in een lijstje aan onze ‘wall of precious memories’.

img_2314img_2300

Niet onbelangrijk om te noemen – voor een ieder die de moeite heeft genomen door te klikken – : ik werd in alle consternatie en in de gauwigheid, Remon en ik deden er een dik  half jaar over om een naam te kiezen die goed voelde, vernoemd naar beide oma’s en heet daarom voluit Betsie Alie, waarvan Bea de afkorting is en als roepnaam werd gekozen – hoera! -.

img_2461

Elke dag een feestje

VlaggetjesAfgelopen week vierden we de veertiende verjaardag van Sem. Woensdag met cadeautjes en Sushi in Sem z’n lievelingsrestaurant, zaterdag  thuis met lieve mensen, hapjes en drankjes. Wat hebben we een mooi verjaardagsfeestje gevierd.

Vlaggetjes6

Afgelopen week was het elke dag een feestje, zowel thuis als op het werk. Op school vierden we een diploma-uitreiking om nooit weer te vergeten, had ik een etentje met collega’s, genoot ik van een bruisende Communityweek en sloten we het schooljaar met leerlingen en ouders af tijdens de inmiddels traditionele eindbarbecue. Tijdens dit soort weken realiseer ik me eens te meer dat ik op een zeer bijzondere school mag werken.

Vlaggetjes8

Ik keek al maanden uit naar donderdagavond 7 juli. In februari al had ik kaarten weten te bemachtigen voor het – razendsnel uitverkochte – concert van één van mijn lievelingssinger-songwriters Damien Rice. Met mijn vriendinnetje Marrit genoot ik van een wel heel adembenemend mooi concert op een sprookjesachtige locatie: Paleis Soestdijk. Een betoverende musicale zomeravond om nooit meer te vergeten.

Vlaggetjes7Vlaggetjes5Ik laat de feestelijke vlaggetjes nog lekker een weekje hangen. Immers, aankomend weekend kunnen we voorzichtig de start van zes weken zomervakantie vieren!

De feestelijke vlaggetjes heten  Cool Boys en Fresh Apple, beide 11 meter lange slingers van Engelpunt voorzien van 22 verschillende multicolour vlaggen in hippe prints. Van strepen, vliegtuigen en een armylook tot harten, bloemen en stippen.